Είναι συχνή ανάμεσα σε χομπίστες και εκτροφείς,
η αναφορά εμφάνισης μικρού ερεθισμού στο μάτι των πουλιών ,που
συνοδεύεται είτε από διόγκωση της γύρω περιοχής ,είτε από εμφάνιση
ογκιδίου εσωτερικά ή εξωτερικά του δέρματος ,είτε από δακρύρροια ,είτε απο πτώση του φτερώματος γύρω από το μάτι ,είτε συνδυασμός κάποιων από τα παραπάνω συμπτώματα .
Κατά καιρούς έχουν γίνει αναφορές είτε για απλές επιμολύνσεις από κάποιο μικρόβιο λόγω τριβής του κεφαλιού σε λερωμένες πατήθρες ,είτε για ύπαρξη τριχομονάδων ,είτε για πρόβλημα ορνίθωσης ,είτε ακόμη και για μυκόπλασμα .
Με δεδομένο ότι στον τόπο μας και ειδικά για μικρά ή λίγα πουλάκια, δύσκολα οδηγούμαστε στην συμβουλή κτηνιάτρου ή και να το κάνουμε δεν βρίσκουμε πάντοτε έμπειρους στα πουλάκια αυτά, ,είναι συχνότατη κατάληξη ,η προσπάθεια από τους ιδίους τους κάτοχους των πτηνών ,ρισκάροντας την χορήγηση του ενός ή του άλλου φάρμακου ,να προσπαθήσουν να λύσουν το πρόβλημα μόνοι τους .Έχουν υπάρξει πράγματι περιπτώσεις ίασης ,αλλά το πιθανότερο ήταν να αποτελούσαν περιπτώσεις μικροβιακών λοιμώξεων που ανιχνευτήκαν σε αρχικό στάδιο ,ενώ συγχρόνως δεν προερχόταν από δύσκολα στελέχη μικρόβιων .Μέσω του άρθρου αυτού θα γίνει προσπάθεια μέσα από την παράθεση των πιθανών περιπτώσεων και ανάλογα με τις όποιες διαφοροποιήσεις στη συμπτωματολογία της κάθε μιας ,να διερευνηθούν μύθοι και αλήθειες, ώστε η αντιμετώπιση να μην γίνεται σε λάθος δρόμο.
Όταν πρωτοεμφανιστεί ένας ερεθισμός στο μάτι που συνήθως συνοδευτεί από μικρή απώλεια πτερώματος περιφερειακά ,η πρώτη ενέργεια που πρέπει να κάνουμε είναι πρώτα με τεχνητά δάκρυα (αμπούλες με σταγόνες που κυκλοφορούν στα φαρμακεία ) και μετά με αφέψημα χαμομηλιού να καθαρίσουμε την περιοχή αλλά και να εκμεταλλευτούμε την αντιφλεγμονώδη αλλά και ήπια αντιβακτηριδιακή δράση του χαμομηλιού .Μια περίπτωση που ίσως βοηθηθεί από αυτό ,είναι και η φραγή του αδένα των δακρύων για άγνωστο λόγο, που ίσως διορθωθεί .Όταν το οίδημα δεν δείχνει να υποχωρεί τότε η χρήση τοπικής αντιβιοτικής οφθαλμικής αλοιφής ή σταγόνων ,όπως tobrex ,tobradex ,garamat ,politrim ίσως βοηθήσει .Αν το πρόβλημα προέρχεται από κάποια λοίμωξη και δεν είναι πχ φραγή του αδένα (για αυτό και η παρακολούθηση από γιατρό πάντα πρέπει να είναι η προτεινόμενη λύση ώστε να μην παρασυρόμαστε σε παρερμηνείες συμπτωμάτων ) η χρήση τοπικής αντιβίωσης θα βοηθήσει ,ακόμα και αν το πρόβλημα έχει ως αρχική αίτια κάτι άλλο αφού σχεδόν πάντα ,λόγω φαγούρας από την αιτία και τριβής του ματιού στις πατήθρες ,ακολουθεί και δευτερογενής μικροβιακή λοίμωξη ,είτε αυτή είναι σταφυλοκοκκική ,είτε από κάποιο e coli.Το μικρόβιο μπορεί να δημιουργήσει κάτω από το δέρμα μια κίτρινη μάζα που εξωτερικά φαίνεται σαν μια εσωτερική διόγκωση της περιοχής του οφθαλμού σαν να υπάρχει πύον .Είναι εμφανισιακά σαφώς διαφορετική περίπτωση από εξωτερικά ογκίδια που προέρχονται από προσβολή του ίου της ξηρής ευλογιάς .Στην περίπτωση της ξηρής ευλογιάς η χρήση τοπικής αντιβίωσης είναι αναγκαία μόνο αν το ογκίδιο σπάσει και μολυνθεί ή αν υπάρχει δακρύρροια από το μάτι λόγω δευτερογενούς λοίμωξης από την τριβή σε λερωμένη πατήθρα .
Στην περίπτωση της εσωτερικής διόγκωσης όμως είναι αναγκαία η χρήση τοπικής ή ακόμα και αντιβίωσης μέσω νερού ή απευθείας στο στόμα του πουλιού ,ώστε να χτυπηθεί το πιθανό μικρόβιο που μπορεί ήδη να έχει επεκταθεί και πέρα από το μάτι .H επιλογή της εσωτερικής αντιβίωσης δεν είναι κάτι που εύκολα και σωστά μπορεί να κάνει ένας απλός χομπίστας ,γιατί ενώ πχ για περίπτωση σταφυλοκοκκικής ή e coli λοίμωξης ,μια καλή τετρακυκλίνη πχ η δοξυκυκλίνη δεν είναι ότι καλύτερο ,στην περίπτωση δευτερογενής μικροβιακής λοίμωξης από αυτά τα μικρόβια σε ασθένεια αναπνευστική όπως η ορνίθωση και το μυκόπλασμα είναι πιο εξειδικευμένη από άλλες και μόνο χρήση κινολονών ίσως καλύπτει και τα δυο .Όμως οι κινολόνες είναι μια κατηγορία αντιβιώσεων που αποτελούν τα έσχατα όπλα και δεν πρέπει να τα χρησιμοποιούμε χωρίς σοβαρό λόγο. Κάτι που είναι δυνατό ,με τυχόν επίσκεψη μας σε γιατρό και πραγματοποίηση διαγνωστικών εξετάσεων και αντιβιογραμμάτων που θα επέτρεπαν λύση και με πιο ήπια σκευάσματα ίσως!
Ας δούμε επί τη ευκαιρία της προηγούμενης αναφοράς και την περίπτωση δευτερογενούς λοίμωξης του οφθαλμού ,σαν αποτέλεσμα της ύπαρξης ασθενείας του αναπνευστικού .Οι πιο γνωστές (σαν άκουσμα ) στο διαδικτυακό χώρο των φόρουμ των πτηνών είναι το μυκόπλασμα και η ορνίθωση .Συνήθως μέχρι τώρα στο άκουσμα της φλεγμονής στον περιοφθαλμικό χώρο ,υπήρχε στις απαντήσεις – γνώμες μελών πάντοτε μια τέτοια αναφορά. Συμβαίνει όμως κάτι τέτοιο τόσο συχνά; Για να είναι η εμφάνιση φλεγμονής σε κάποιο πουλάκι ,αποτέλεσμα ή ένδειξη μιας τέτοιας λοίμωξης , σχεδόν πάντα πρέπει να υπάρχει παράλληλη ύπαρξη και άλλων συμπτωμάτων που οδηγούν σε υποψίες για αναπνευστική λοίμωξη πχ δύσπνοια ,κούνημα της ουράς πάνω κάτω στο ρυθμό της αναπνοής ,ρινικές εκκρίσεις κλπ Μια απλή φλεγμονή στο μάτι δεν έχει απαραίτητα σχέση .Ακόμα και σε αναπνευστική λοίμωξη ,η φλεγμονή στο μάτι δημιουργείται για παρόμοιους λόγους όπως και όταν είμαστε κρυωμένοι νοιώθουμε και εμείς σχετικό ερεθισμό λόγω του συναχιού. Με λίγα λόγια στον οργανισμό των πουλιών σε περίπτωση ορνίθωσης με ερεθισμένο μάτι υπάρχει όχι μονό τα χλαμύδια που την προκαλούν αλλά και κάποιο άλλο μικρόβιο που έχει ερεθίσει το μάτι του .Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και στην περίπτωση που το πουλί νοσεί από μυκοπλασμωση αλλά παράλληλα έχει και λοίμωξη οφθαλμική δευτερογενούς αίτιας .Σε αυτές τις περιπτώσεις η βασική νόσος πρέπει να χτυπηθεί για την μεν ορνίθωση με αντιβιοτικά όπως η ενροφλοξασίνη ,ή κάποια τετρακυκλίνη με ισχυρότερη και νεότερη από αυτές την δοξυκυκλίνη ,για το δε μυκοπλασμα με ενροφλοξασίνη ,τυλοσίνη ή συνδυασμός της με κάποια τετρακυκλίνη καθώς και με χρήση ερυθρομυκίνης .Οι αναφορές αυτές είναι προϊόν συμπερασμάτων μου από μελέτη κτηνιατρικών σελίδων του διαδικτύου και δεν αποτελούν σύσταση που σε κάθε περίπτωση ,ειδικά αν υπάρχει σαφής υπόνοια για τέτοιες νόσους ,η σωστή κίνηση είναι να προστρέξουμε σε κάποιο κτηνίατρο, αν θέλουμε να αντιμετωπιστουν σωστά και με το κατάλληλο φάρμακο που θα διαπιστωθεί μέσα από εξετάσεις ότι τελικά έχει δραστικότητα στο συγκεκριμένο στέλεχος του εκάστου μικρόβιου !
Φτάνοντας προς το τέλος της αναζήτησης πιθανών αιτιών για μια φλεγμονή που μπορεί να παρατηρηθεί στο μάτι ενός καναρινιού ,ας εξετάσουμε την περίπτωση παρασιτικής προσβολής από Τριχομονάδα. Το παράσιτο αυτό δεν αποτελεί συχνή περίπτωση στο είδος των καναρινιών αλλά προσβάλλει συνήθως κάποια αλλά είδη με πιο συχνό το περιστέρι .
Όμως υπάρχουν αναφορές και για την ανίχνευση του σε καναρινια όπου περιγράφεται η ανίχνευση του παρασίτου αυτού σε εκτροφή στη Γαλλία ,ενώ γίνεται αναφορά για το σπάνιο της περίπτωσης του παρασίτου στα καναρίνια ,παράλληλα περιγράφεται το πώς μετά τους απανωτούς θανάτους ,έγινε νεκροψία και καλλιέργειες των ευρημάτων,στις οποίες διαπιστώθηκαν πράγματι τριχομονάδες αλλά και άλλα βακτήρια πχ e coli . Παρόμοια εξωτερικά συμπτώματα θα μπορούσε να δώσει και από μόνο του το e coli αλλά και κάποιος σταφυλόκοκκος όπως έχει περιγραφεί ήδη στο παρόν άρθρο.
Τα ανησυχητικό είναι ότι στην εξέταση που είχε γίνει στην περίπτωση του γαλλικού δημοσιεύματος ,αναφέρεται ,ότι ακόμα και το baytril (ενροφλοξασίνη ,είδος κινολόνης ) δεν είχε ικανοποιητική δραστικότητα έναντι του e coli (ένα από τα μικρόβια που είχαν ανιχνευθεί ) και το μικρόβιο ήταν ανθεκτικό απέναντι του .Δεν πάει να πει βέβαια ότι σε κάθε e coli που θα δώσει τέτοια συμπτώματα ,είτε αυτό το ισχυρό φάρμακο είτε κάποιο άλλο επίσης καλό για e coli (πχ κάποιο με συνδυασμό τριμεθοπριμης και σουλφομεθοξαζόλης ) δεν θα είναι δραστικό .Ούτε ότι θα είναι σίγουρα δραστικό ! Μόνο αντιβιογράμματα δίνουν με σιγουριά αποτελέσματα !!!!!
Αν η εκτροφή δεν έχει επαφές με περιστέρια ή δεκαοχτούρες άμεσα ,η πιθανότητα ύπαρξης τριχομονάδων είναι πολύ μικρή .Εκτός αυτής της παραμέτρου ,οι τριχομονάδες συνήθως δίνουν και άλλα συμπτώματα όπως ύπαρξη κηρωδών σωμάτων στο βάθος του στόματος του πουλιού (που δεν πρέπει να συγχέονται με candida μύκητες ή σύμπτωμα αβιταμίνωσης στη βιτ .Α που δίνουν λευκοκίτρινες <<επιφάνειες >> στην ιδία περιοχή ) .Αν όμως τα ευρήματα αλλά και οι συνθήκες εκτροφής καθιστούν την περίπτωση αυτή πιθανή ,η αγωγή εναντίον τους πρέπει να είναι άμεση με χρήση φαρμάκων μετρονιδαζόλης (flagyl ) ή διμετρονιδαζόλης (chevicol ) και πρέπει να είναι η προτεραιότητα σαν φάρμακο εσωτερικής χρήσης σε σχέση με χορήγηση εσωτερικής αντιβίωσης για την αντιμετώπιση πιθανής δευτερογενούς επιμόλυνσης από μικρόβιο .Η χρήση αντιβιοτικών σταγόνων ή αλοιφής θα αντιμετωπίσει παράλληλα μέχρι ένα βαθμό την πιθανότητα πρωτογενούς ή δευτερογενούς λοίμωξης από μικρόβιο .Σε δημοσίευση της Γαλλικής ορνιθολογίας ομοσπονδίας αναφέρεται ότι αποτέλεσμα ίασης μπορεί να υπάρξει μόνο αν η αγωγή δοθεί το πρώτο πενθήμερο από την προσβολή .Κάτι που για μένα κάνει επιτακτικότατη την επίσκεψη σε πτηνίατρο αν τα συμπτώματα, τα ευρήματα (σημάδια στο στόμα ) και οι συνθήκες εκτροφής (επαφή με αγρία πτηνά) αυξάνουν τον κίνδυνο για ύπαρξη τέτοιας περίπτωσης !
Πηγη http://www.greekbirdclub.com/
Κατά καιρούς έχουν γίνει αναφορές είτε για απλές επιμολύνσεις από κάποιο μικρόβιο λόγω τριβής του κεφαλιού σε λερωμένες πατήθρες ,είτε για ύπαρξη τριχομονάδων ,είτε για πρόβλημα ορνίθωσης ,είτε ακόμη και για μυκόπλασμα .
Με δεδομένο ότι στον τόπο μας και ειδικά για μικρά ή λίγα πουλάκια, δύσκολα οδηγούμαστε στην συμβουλή κτηνιάτρου ή και να το κάνουμε δεν βρίσκουμε πάντοτε έμπειρους στα πουλάκια αυτά, ,είναι συχνότατη κατάληξη ,η προσπάθεια από τους ιδίους τους κάτοχους των πτηνών ,ρισκάροντας την χορήγηση του ενός ή του άλλου φάρμακου ,να προσπαθήσουν να λύσουν το πρόβλημα μόνοι τους .Έχουν υπάρξει πράγματι περιπτώσεις ίασης ,αλλά το πιθανότερο ήταν να αποτελούσαν περιπτώσεις μικροβιακών λοιμώξεων που ανιχνευτήκαν σε αρχικό στάδιο ,ενώ συγχρόνως δεν προερχόταν από δύσκολα στελέχη μικρόβιων .Μέσω του άρθρου αυτού θα γίνει προσπάθεια μέσα από την παράθεση των πιθανών περιπτώσεων και ανάλογα με τις όποιες διαφοροποιήσεις στη συμπτωματολογία της κάθε μιας ,να διερευνηθούν μύθοι και αλήθειες, ώστε η αντιμετώπιση να μην γίνεται σε λάθος δρόμο.
Όταν πρωτοεμφανιστεί ένας ερεθισμός στο μάτι που συνήθως συνοδευτεί από μικρή απώλεια πτερώματος περιφερειακά ,η πρώτη ενέργεια που πρέπει να κάνουμε είναι πρώτα με τεχνητά δάκρυα (αμπούλες με σταγόνες που κυκλοφορούν στα φαρμακεία ) και μετά με αφέψημα χαμομηλιού να καθαρίσουμε την περιοχή αλλά και να εκμεταλλευτούμε την αντιφλεγμονώδη αλλά και ήπια αντιβακτηριδιακή δράση του χαμομηλιού .Μια περίπτωση που ίσως βοηθηθεί από αυτό ,είναι και η φραγή του αδένα των δακρύων για άγνωστο λόγο, που ίσως διορθωθεί .Όταν το οίδημα δεν δείχνει να υποχωρεί τότε η χρήση τοπικής αντιβιοτικής οφθαλμικής αλοιφής ή σταγόνων ,όπως tobrex ,tobradex ,garamat ,politrim ίσως βοηθήσει .Αν το πρόβλημα προέρχεται από κάποια λοίμωξη και δεν είναι πχ φραγή του αδένα (για αυτό και η παρακολούθηση από γιατρό πάντα πρέπει να είναι η προτεινόμενη λύση ώστε να μην παρασυρόμαστε σε παρερμηνείες συμπτωμάτων ) η χρήση τοπικής αντιβίωσης θα βοηθήσει ,ακόμα και αν το πρόβλημα έχει ως αρχική αίτια κάτι άλλο αφού σχεδόν πάντα ,λόγω φαγούρας από την αιτία και τριβής του ματιού στις πατήθρες ,ακολουθεί και δευτερογενής μικροβιακή λοίμωξη ,είτε αυτή είναι σταφυλοκοκκική ,είτε από κάποιο e coli.Το μικρόβιο μπορεί να δημιουργήσει κάτω από το δέρμα μια κίτρινη μάζα που εξωτερικά φαίνεται σαν μια εσωτερική διόγκωση της περιοχής του οφθαλμού σαν να υπάρχει πύον .Είναι εμφανισιακά σαφώς διαφορετική περίπτωση από εξωτερικά ογκίδια που προέρχονται από προσβολή του ίου της ξηρής ευλογιάς .Στην περίπτωση της ξηρής ευλογιάς η χρήση τοπικής αντιβίωσης είναι αναγκαία μόνο αν το ογκίδιο σπάσει και μολυνθεί ή αν υπάρχει δακρύρροια από το μάτι λόγω δευτερογενούς λοίμωξης από την τριβή σε λερωμένη πατήθρα .
Στην περίπτωση της εσωτερικής διόγκωσης όμως είναι αναγκαία η χρήση τοπικής ή ακόμα και αντιβίωσης μέσω νερού ή απευθείας στο στόμα του πουλιού ,ώστε να χτυπηθεί το πιθανό μικρόβιο που μπορεί ήδη να έχει επεκταθεί και πέρα από το μάτι .H επιλογή της εσωτερικής αντιβίωσης δεν είναι κάτι που εύκολα και σωστά μπορεί να κάνει ένας απλός χομπίστας ,γιατί ενώ πχ για περίπτωση σταφυλοκοκκικής ή e coli λοίμωξης ,μια καλή τετρακυκλίνη πχ η δοξυκυκλίνη δεν είναι ότι καλύτερο ,στην περίπτωση δευτερογενής μικροβιακής λοίμωξης από αυτά τα μικρόβια σε ασθένεια αναπνευστική όπως η ορνίθωση και το μυκόπλασμα είναι πιο εξειδικευμένη από άλλες και μόνο χρήση κινολονών ίσως καλύπτει και τα δυο .Όμως οι κινολόνες είναι μια κατηγορία αντιβιώσεων που αποτελούν τα έσχατα όπλα και δεν πρέπει να τα χρησιμοποιούμε χωρίς σοβαρό λόγο. Κάτι που είναι δυνατό ,με τυχόν επίσκεψη μας σε γιατρό και πραγματοποίηση διαγνωστικών εξετάσεων και αντιβιογραμμάτων που θα επέτρεπαν λύση και με πιο ήπια σκευάσματα ίσως!
Ας δούμε επί τη ευκαιρία της προηγούμενης αναφοράς και την περίπτωση δευτερογενούς λοίμωξης του οφθαλμού ,σαν αποτέλεσμα της ύπαρξης ασθενείας του αναπνευστικού .Οι πιο γνωστές (σαν άκουσμα ) στο διαδικτυακό χώρο των φόρουμ των πτηνών είναι το μυκόπλασμα και η ορνίθωση .Συνήθως μέχρι τώρα στο άκουσμα της φλεγμονής στον περιοφθαλμικό χώρο ,υπήρχε στις απαντήσεις – γνώμες μελών πάντοτε μια τέτοια αναφορά. Συμβαίνει όμως κάτι τέτοιο τόσο συχνά; Για να είναι η εμφάνιση φλεγμονής σε κάποιο πουλάκι ,αποτέλεσμα ή ένδειξη μιας τέτοιας λοίμωξης , σχεδόν πάντα πρέπει να υπάρχει παράλληλη ύπαρξη και άλλων συμπτωμάτων που οδηγούν σε υποψίες για αναπνευστική λοίμωξη πχ δύσπνοια ,κούνημα της ουράς πάνω κάτω στο ρυθμό της αναπνοής ,ρινικές εκκρίσεις κλπ Μια απλή φλεγμονή στο μάτι δεν έχει απαραίτητα σχέση .Ακόμα και σε αναπνευστική λοίμωξη ,η φλεγμονή στο μάτι δημιουργείται για παρόμοιους λόγους όπως και όταν είμαστε κρυωμένοι νοιώθουμε και εμείς σχετικό ερεθισμό λόγω του συναχιού. Με λίγα λόγια στον οργανισμό των πουλιών σε περίπτωση ορνίθωσης με ερεθισμένο μάτι υπάρχει όχι μονό τα χλαμύδια που την προκαλούν αλλά και κάποιο άλλο μικρόβιο που έχει ερεθίσει το μάτι του .Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και στην περίπτωση που το πουλί νοσεί από μυκοπλασμωση αλλά παράλληλα έχει και λοίμωξη οφθαλμική δευτερογενούς αίτιας .Σε αυτές τις περιπτώσεις η βασική νόσος πρέπει να χτυπηθεί για την μεν ορνίθωση με αντιβιοτικά όπως η ενροφλοξασίνη ,ή κάποια τετρακυκλίνη με ισχυρότερη και νεότερη από αυτές την δοξυκυκλίνη ,για το δε μυκοπλασμα με ενροφλοξασίνη ,τυλοσίνη ή συνδυασμός της με κάποια τετρακυκλίνη καθώς και με χρήση ερυθρομυκίνης .Οι αναφορές αυτές είναι προϊόν συμπερασμάτων μου από μελέτη κτηνιατρικών σελίδων του διαδικτύου και δεν αποτελούν σύσταση που σε κάθε περίπτωση ,ειδικά αν υπάρχει σαφής υπόνοια για τέτοιες νόσους ,η σωστή κίνηση είναι να προστρέξουμε σε κάποιο κτηνίατρο, αν θέλουμε να αντιμετωπιστουν σωστά και με το κατάλληλο φάρμακο που θα διαπιστωθεί μέσα από εξετάσεις ότι τελικά έχει δραστικότητα στο συγκεκριμένο στέλεχος του εκάστου μικρόβιου !
Φτάνοντας προς το τέλος της αναζήτησης πιθανών αιτιών για μια φλεγμονή που μπορεί να παρατηρηθεί στο μάτι ενός καναρινιού ,ας εξετάσουμε την περίπτωση παρασιτικής προσβολής από Τριχομονάδα. Το παράσιτο αυτό δεν αποτελεί συχνή περίπτωση στο είδος των καναρινιών αλλά προσβάλλει συνήθως κάποια αλλά είδη με πιο συχνό το περιστέρι .
Όμως υπάρχουν αναφορές και για την ανίχνευση του σε καναρινια όπου περιγράφεται η ανίχνευση του παρασίτου αυτού σε εκτροφή στη Γαλλία ,ενώ γίνεται αναφορά για το σπάνιο της περίπτωσης του παρασίτου στα καναρίνια ,παράλληλα περιγράφεται το πώς μετά τους απανωτούς θανάτους ,έγινε νεκροψία και καλλιέργειες των ευρημάτων,στις οποίες διαπιστώθηκαν πράγματι τριχομονάδες αλλά και άλλα βακτήρια πχ e coli . Παρόμοια εξωτερικά συμπτώματα θα μπορούσε να δώσει και από μόνο του το e coli αλλά και κάποιος σταφυλόκοκκος όπως έχει περιγραφεί ήδη στο παρόν άρθρο.
Τα ανησυχητικό είναι ότι στην εξέταση που είχε γίνει στην περίπτωση του γαλλικού δημοσιεύματος ,αναφέρεται ,ότι ακόμα και το baytril (ενροφλοξασίνη ,είδος κινολόνης ) δεν είχε ικανοποιητική δραστικότητα έναντι του e coli (ένα από τα μικρόβια που είχαν ανιχνευθεί ) και το μικρόβιο ήταν ανθεκτικό απέναντι του .Δεν πάει να πει βέβαια ότι σε κάθε e coli που θα δώσει τέτοια συμπτώματα ,είτε αυτό το ισχυρό φάρμακο είτε κάποιο άλλο επίσης καλό για e coli (πχ κάποιο με συνδυασμό τριμεθοπριμης και σουλφομεθοξαζόλης ) δεν θα είναι δραστικό .Ούτε ότι θα είναι σίγουρα δραστικό ! Μόνο αντιβιογράμματα δίνουν με σιγουριά αποτελέσματα !!!!!
Αν η εκτροφή δεν έχει επαφές με περιστέρια ή δεκαοχτούρες άμεσα ,η πιθανότητα ύπαρξης τριχομονάδων είναι πολύ μικρή .Εκτός αυτής της παραμέτρου ,οι τριχομονάδες συνήθως δίνουν και άλλα συμπτώματα όπως ύπαρξη κηρωδών σωμάτων στο βάθος του στόματος του πουλιού (που δεν πρέπει να συγχέονται με candida μύκητες ή σύμπτωμα αβιταμίνωσης στη βιτ .Α που δίνουν λευκοκίτρινες <<επιφάνειες >> στην ιδία περιοχή ) .Αν όμως τα ευρήματα αλλά και οι συνθήκες εκτροφής καθιστούν την περίπτωση αυτή πιθανή ,η αγωγή εναντίον τους πρέπει να είναι άμεση με χρήση φαρμάκων μετρονιδαζόλης (flagyl ) ή διμετρονιδαζόλης (chevicol ) και πρέπει να είναι η προτεραιότητα σαν φάρμακο εσωτερικής χρήσης σε σχέση με χορήγηση εσωτερικής αντιβίωσης για την αντιμετώπιση πιθανής δευτερογενούς επιμόλυνσης από μικρόβιο .Η χρήση αντιβιοτικών σταγόνων ή αλοιφής θα αντιμετωπίσει παράλληλα μέχρι ένα βαθμό την πιθανότητα πρωτογενούς ή δευτερογενούς λοίμωξης από μικρόβιο .Σε δημοσίευση της Γαλλικής ορνιθολογίας ομοσπονδίας αναφέρεται ότι αποτέλεσμα ίασης μπορεί να υπάρξει μόνο αν η αγωγή δοθεί το πρώτο πενθήμερο από την προσβολή .Κάτι που για μένα κάνει επιτακτικότατη την επίσκεψη σε πτηνίατρο αν τα συμπτώματα, τα ευρήματα (σημάδια στο στόμα ) και οι συνθήκες εκτροφής (επαφή με αγρία πτηνά) αυξάνουν τον κίνδυνο για ύπαρξη τέτοιας περίπτωσης !
Πηγη http://www.greekbirdclub.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου